Çocuklarda kardeş kıskançlığı, yeni doğan kardeş ve bu süreçte anne babaların sergilediği tutumlara bağlıdır. Çocukları bazen mutsuz edebilen ve davranış değişimlerine sebep olabilen bir duygudur. Kardeşin olmasını isteyen çocukların kardeş doğduktan sonra değişen davranışları ebeveynleri şaşırtmaktadır. ‘Kardeşi olmasını çok istiyordu neden böyle oldu?’ sorusu çoğumuzun duyduğu ve belki de cevapsız bıraktığımız bir sorudur.
Kardeşi olmasını isteyen çocuklar, kardeş sonrasında olacak değişimleri bilmedikleri için davranış değişimi yaşarlar. Bu noktada en büyük etken ebeveynlerdir. Çocuğumuzu kardeşi olacağına hamilelik sürecinden hazırlamak gerekir. Kardeş, yaşamlarına katıldığında olabilecek değişim ve dönüşümlerin bilinmesi sürece hazırlık için ilk aşama olacaktır. Daha sonrasında çocuğumuzun da küçük bir bebekken yaşadığı süreçlerden ve anılardan bahsedilmesi normalleştirme için yardımcı olacaktır. Doğum ve sonrasındaki süreçte ebeveynlerin çocuklarının hepsine eşit değil adil davranması ana maddedir. Bu durum belki de ebeveynler olarak doğru bildiğimiz yanlışların başında gelmektedir. Kıskanmasın diye diğerine daha fazla ilgi göstermek ya da hediye yağmuruna tutmak hem maddi hem de manevi anlamda doyumsuz bir çocuk yetiştirmemize sebep olacaktır.
Anne ve babaların ilk önceliği çocuklarının duygusal ihtiyacını gidermek olmalıdır. Çünkü anne ve babanın verebileceği sevgiyi dünya üzerinde çocuğa başka kimse veremez. Daha sonrasında her kardeşe özel, bireysel vakit ayırmak onların önemini göstermemizi sağlayacaktır. Her çocuk kendine has, biriciktir. Çocuğumuzun ihtiyacına göre onunla geçirdiğimiz vakitleri daha değerli hale getirebiliriz.
Yeni doğan bebeğin bakımının tamamen ailesinde olması diğer kardeşten uzaklaşmalarına yol açacaktır. Yetişkinler olarak bu durumu anlayışla karşılarız ancak çocukların bakış açıları farklılaşmaktadır. Nasıl tarihimizde milattan önce ve milattan sonra varsa çocukların hayatında kardeşten önce ve kardeşten sonra vardır. Bu ayrımın oluşmasını engellemenin yolu kardeşten önce yapılan alışkanlıkları ve etkinlikleri aza indirsek de bırakmamaktır. Süreç içerisinde kardeşleri birbirine yaklaştırmak ve yapılan aktivitelerde grup olarak çalışmaya yönlendirmek de güzel bir yol olacaktır.
Kardeş kıskançlığı durumunda bu yoları izleyip değişim görmediğinizi ya da eksik bir nokta kaldığını düşünüyorsanız uzman desteği almaktan çekinmeyin.