Bazı aileler için tuvalet alışkanlığı edindirme süreci çocuk bakımında en çok zorlanılan dönem olarak adlandırılır. Çünkü süreç bazen gerçekten de çok meşakkatli olabilmektedir. Çocukların birçoğunda özellikle 2-4 yaşları arasında kaka tutma problemi oldukça fazla görülmektedir. Tuvalet alışkanlığı eğitiminin kazanıldığı bu yaşlarda çevresel ve psikolojik etkenler çocuğu etkiler. Anal dönemde olan çocuk dışkılamayı vücudundan bir parçanın gitmesi, koparılması ve yitirilmesi olarak algılar. Böylece durum korkutucu bir hale girebilir.
Kaka tutma probleminin altında pek çok neden vardır.• Öncelikle çocuğun fiziksel, tıbbi bir problemi yok ise çocuk tuvalet eğitimi için erken dönemde zorlanmış olabilir.
• Ailelerin tutumu ısrarcı veya cezalandırıcı ise çocuk bu yolla kendisini ifade edip ispatlamak istiyor olabilir.
• Çocuk klozetin büyük olduğu ve içine düşebileceği korkusundan dolayı kakasını tutabilir.
• 2-4 yaşlarında bu problem çocuğun bağımsızlığının ifadesi de olabilir.( kontrol bende, kakaya hakimim, benim istediğim olacak düşüncesi)
• Tuvalet eğitimi ile aynı zamana denk gelen bazı farklı değişimlerin olması da bu probleme sebep olabilir. (ev değiştirme, boşanma gibi). Çocuk için önemli değişimlerin olduğu zamanlarda tuvalet eğitimi verilmemelidir.
• Çocuğa bakım veren kişinin sıkça değişmesi ve bakım veren kişilerin farklı ve zorlayıcı tutumu ve davranışları da çocuğun tepki göstermesine neden olabilir.
• Annenin mükemmeliyetçi yapısı, tuvalet eğitimine dair olan katı kuralları ve erken tuvalet eğitimi gibi sebeplerle çocuk bu döneme uyum sağlamada güçlük yaşayabilir.
• Çocuk yeterli ilgi,sevgi ve onay göremiyorsa kendisini ispat edebilmek için de kendi bedenine hükmederek bunu gösterebilir. Böylece ilgi ve kabul ihtiyacını bu yolla karşılamış olur.
Çocuğun tıbbi bir sıkıntısı yok ise evde kendisini rahat hissetmesi adına bazı düzenlemeler yapılabilir. Örneğin çocuğun tuvaletten düşme korkusunu önlemek adına tuvalete uygun yükseklikte tabure konması gibi.
Tuvalet eğitiminde çocuğu zorlamadan aşamalı geçişler yapılmalıdır. İlk olarak lazımlık üzerine bez ile oturması, ardından bezsiz olarak lazımlığa oturması ve arkasından tuvalete oturmaya geçilmesi gibi olmalıdır.
Çocuğun beslenme alışkanlıklarına da bakılmalı, yağlı beslenmeler engellenip, lifli ve sağlıklı, bağırsaklara yarayan yiyecekler tercih edilmelidir. Çocuğun aile ile geçirdiği süre arttırılıp kaliteli zaman geçirilerek aradaki bağ kuvvetlendirilmelidir. Tuvalet hakkında sıklıkla konuşulmamalı ve çocuğa baskı kurulmamalıdır. Tuvalet çocuk için korkutucu ise kitap veya oyuncaklar yardımı ile sevimli hale getirilmelidir. Tuvalete sevdiği birkaç oyuncağını götürme, sevdiği kitaplar koyma gibi değişikliklerle tuvalet korkutucu olmaktan çıkarılmalıdır. Çocuğu cezalandırma yönteminden kaçınılmalıdır. Bu çocuğun size olan bakış açısını ve tutumunu olumsuz yönde etkileyip yaşanan problemin kökleşip derinleşmesine neden olabilir. Eğer tüm bunlara rağmen ebeveynler sıkıntı yaşıyor ise bir uzman desteği alınmalıdır.