Hayatımızda değişimlerin en hızlı ve en çok yaşandığı yıllar hiç kuşkusuz ki çocukluk yıllarımızdır. Çocuklar bu dönemde çevresel, fiziksel ve biyolojik etmenler altında gelişimlerini devam ettirirken, iç veya dış dünyadan kaynaklı bazı zorlayıcı durumlarla karşılaşabilirler. Taşınma, okula başlama ya da aile fertlerinden birini kaybetmek gibi stres yaratan herhangi bir olay veya durum çocuğun kaygı durumunu tetikleyebilir.
Yabancılardan korkma, ebeveynlerin başına bir şey olacağı korkusu, aileden ayrılma kaygısı gibi durumlar küçüklükten itibaren birçok çocukta görülebilecek durumlardır. Ancak çocukların kaygısı o anki durumun gerektirdiğinden fazla bir şekilde onları etkilemeye başladıysa normal olan kaygının patolojik bir kaygıya dönüşmesi muhtemeldir.
Yaygın kaygı bozukluğu olan çocuklar pek çok durum karşısında neredeyse her gün yoğun bir şekilde kaygı ve endişe duyup bu duygularını kontrol etmekte güçlük çekerler. Yani sürekli bir endişe ve korku hali söz konusudur. Bu durumda olan çocuklarımız doğru bir şekilde teşhis edilip müdahale edilmez ise çocuk ileride aile içerisinde veya günlük yaşamında zorluklar yaşayabilir.
• Yoğun bir şekilde kaygı yaşayan çocuklar için öncelikle okul ve aile arasında istikrarlı ve destek veren bir çevre oluşturulmalıdır. Bu durum çocuğa kaygılarıyla baş edebilmesi için güç verecektir.
• Çocuğun endişe yaşadığı durumlar ona sürekli olarak hatırlatılmamalı ve başka kişilerin yanında kaygıları ile ilgili konuşulmamalıdır. Konuşmak gerektiğinde ise çocukla bireysel olarak görüşülüp rahatlaması sağlanmalıdır.
• Çocukla planlanmış herhangi bir durumla alakalı meydana gelebilecek değişiklikler hakkında önceden konuşmak kaygı seviyesini azaltacaktır.
• Çocuğun kaygılandığı durumlar hakkında onunla konuşarak bu gibi durumlarda kullanması için ona nefes ve gevşeme egzersizleri öğretebilirsiniz.
• Yoğun kaygı bozukluklarında bazen gerekirse ilaç tedavisi de uygulanmaktadır. Böyle bir durumda tanı ve psikolojik tedavi ve destek için uzman bir kişiden destek almak faydalı olacaktır.
• Çocuğa hiçbir zaman kaygı ve korkularından dolayı kızılmamalı, çocuk dışlanmamalı, cezalandırılmamalı veya çocukla dalga geçilmemelidir. Bu kaygı ya da korku çocuğun elinde olmadan yaşadığı durumlardır.